Hoogteziekte

Hoogteziekte – ook wel Acute Mountain Sickness (AMS) genoemd- kan optreden bij reizigers die vanuit het laagland tot boven de 2000 meter stijgen. De oorzaak is de lagere zuurstofspanning.
Header illustratie

Wat is hoogteziekte?

Hoogteziekte komt door gebrek aan zuurstof. Hoe sneller je stijgt, hoe groter het risico op hoogteziekte. Er kan dan milde of ernstige hoogteziekte ontstaan. Met preventieve maatregelen is de kans om hoogteziekte te krijgen omlaag te brengen.

Milde hoogteziekte geeft klachten van hoofdpijn, misselijkheid, braken duizeligheid en kortademigheid. De klachten verdwijnen meestal als men niet verder stijgt. Milde hoogteziekte kan echter overgaan in ernstige hoogteziekte. Hoofdpijn en kortademigheid verergeren en treden ook in rust op, vooral ‘s nachts. Je voelt je steeds slomer en kunt uiteindelijk buiten bewustzijn raken. Onmiddellijke afdaling en medische hulp is dan noodzakelijk. Een onbehandelde ernstige hoogteziekte kan leiden tot coma en uiteindelijk zelfs tot overlijden.

Hoe loop ik hoogteziekte op?

Op grote hoogte bevat de lucht minder zuurstof dan op zeeniveau. De hoeveelheid zuurstof in het bloed daalt hierdoor en dat geeft klachten. Het lichaam heeft tijd nodig om zich aan te passen aan hoogte. De gevoeligheid voor hoogteziekte verschilt per persoon. Heb je eerder hoogteziekte gehad, dan is de kans om dat nog eens te krijgen groter. Milde hoogteziekte treedt op enkele uren tot een dag na aankomst op grote hoogte en verdwijnt vaak na enkele dagen weer.

Wat kan ik doen om hoogteziekte te voorkomen?

  • Stijg langzaam naar hoogten boven de 3000 meter. Slaap eerst 2 nachten op een hoogte tussen de 1500-2500 meter.
  • Stijg vanaf 3000 meter maximaal 500 meter per overnachting en neem elke 3 tot 4 dagen een rustdag.
  • Stijg je meer dan 500 meter op 1 dag? Blijf dan twee dagen op een bereikt niveau om te acclimatiseren, voordat je verder klimt.
  • Aanpassing aan de hoogte kan bevorderd worden door overdag hoger te klimmen en 's nachts lager te slapen (climb high, sleep low).
  • Drink voldoende, urine moet lichtgekleurd blijven.
  • Gebruik geen alcohol of slaapmiddelen.
  • Vermijd zware inspanningen de eerste dagen op grote hoogte.
  • Houd een flexibel reisschema aan, zodat je bij klachten extra rustdagen kunt nemen. 
  • Overleg met je arts als je gezondheidsproblemen hebt; deze kunnen namelijk op grote hoogte verergeren. 
  • Bij hoog risico op hoogteziekte kan je arts eventueel een medicijn (acetazolamide) voorschrijven dat het acclimatiseren bevordert. Acetazolamide kan ook als behandeling gebruikt worden bij klachten van hoogteziekte.
  • Stijg niet verder bij klachten van hoogteziekte totdat deze zijn verdwenen. Daal bij ernstige klachten onmiddellijk af.
  • Kijk op de kaart, op welke hoogte je bestemming ligt.

Sommige vliegvelden liggen op grote hoogte. Overnacht na aankomst in een lager gelegen gebied, bij voorkeur onder 2500 meter. Reizigers ontkennen of onderschatten regelmatig de eerste symptomen van hoogtezieke. Wijs elkaar op symptomen ervan. De kans op hoogteziekte bij kinderen is niet groter, maar bij hen zijn de symptomen moeilijker te herkennen. Neem de klachten van hoogteziekte serieus. Ook als dit betekent dat je de reis moet onderbreken of de top niet bereikt wordt. 

  • De droge lucht veroorzaakt gemakkelijk irritatie van de ogen, waardoor het dragen van contactlezen lastig kan zijn. Het is aan te raden om een bril mee te nemen.
  • Neem een goede zonnebril mee. Door de hoge UV-belasting loop je risico op sneeuwblindheid/lasogen.
  • Gebruik een zonnecrème met een hoge beschermingsfactor. Bescherm ook de onderzijde van de kin, neus en oren.
  • Neem voldoende paracetamol en thuismedicatie mee.

Maak nu een afspraak

Ga jij op reis? Zoek op deze GGD website welke vaccinaties je nodig hebt en welke maatregelen je verder kunt treffen.