Jesse reist rond met haar ouders en zusje in Cuba. Jesse vertelt: Ik reis de hele wereld over. We hebben allemaal last van de jetlag. Ik heb dat nog niet eerder zo sterk gevoeld als nu. En mijn ouders en zusje ook hoor. Normaal gesproken zou je er meer last van hebben als je naar het oosten vliegt, maar ja. Wij hebben er al een dag op zitten, als daar de dag nog moet beginnen.
Het is warm hier, echt een broeierige hitte, zoals we dat in de zomer in Nederland ook wel kennen als er onweersbuien aankomen. Ik blijf zoveel mogelijk in de schaduw lopen en drink veel water. Supermarkten zijn er niet, dus water halen we in het hotel. We nemen er meteen maar een flink aantal mee.
We zijn in Havana. We ruiken Cuba, de benzinedampen blijven om ons heen hangen. Oude auto’s in pasteltinten rijden ons voorbij. Het is net alsof we op een filmset in Hollywood lopen. Het zijn allemaal auto’s uit de jaren 50 en 60, we gaan echt terug in de tijd. We zien veel mooi oude gebouwen uit het communistisch verleden. Inmiddels zijn ze vervallen, er is te weinig geld om alles te onderhouden. Jammer, want hierdoor krijgt het straatbeeld een armoedige blik.
Maar de bevolking hecht daar minder aan. Ze zijn trots op hun land. Als we de hoek van een drukke straat omlopen, horen we muziek. We hebben meteen de neiging mee te bewegen. Verderop is een eethuisje waar muziek wordt gemaakt op het terras. Voorbijgangers en mensen die op terras zitten dansen mee. Wij lopen erheen en dansen ook mee. Niks gek ofzo. Bijzonder dat het zo gewoon is om op straat te dansen. Mensen hebben echt plezier in hun leven, ze maken het zelf en wij doen mee.
Het is inmiddels tegen etenstijd en we zoeken de Bueno Vista Social Club op. Het stond in de reisgidsen, het zou een belevenis zijn, nou dan gaan we erop af. Het is een gelegenheid waar een bekende band van vroeger speelt. Gek genoeg zijn ze buiten
Cuba bekender dan er binnen. Ze geven een diner show van oude Cubaanse muziek. We worden meteen ondergedompeld in het echte Cubaanse leven. Dansers komen bij onze tafels dansen, het is echt een feestje. Andere gasten worden het podium opgetrokken en mogen voor alle gasten hun dansje doen.
Als we moeten betalen zien we dat er 2 muntsoorten op de menukaart staan. En voor de Cubanen en een voor de toeristen. Cubaans geld mag je niet kopen, je kunt het ook niet inwisselen. Wij hebben in het hotel geld gehaald, dus kunnen contant afrekenen.
Al swingend betalen we de dinershow en lopen naar ons hotel. Het is een lange dag geweest, maar Cuba hebben we nu echt ontmoet. Dat belooft nog wat voor de rest van onze vakantie.”
